(woj. lubelskie, pow. kraśnicki) Miasto malowniczo położone na prawym brzegu Wisły, na południowo-zachodnim skraju Wyżyny Lubelskiej. Znajduje się tu siedziba władz gminnych. Stan ludności z 2000 r. to 9 tys. mieszkańców gminy, z czego 2,7 tys. to mieszkańcy miasta.
Annopol założony został na miejscu wsi Rachów, prawa miejskie otrzymał w latach 1761-1870 i ponownie po 1996 r. Podczas II wojny światowej na terenie miejscowości działały oddziały partyzanckie Gwardii Ludowej, Batalionów Chłopskich i Armii Ludowej. Mieścił się tu obóz jeńców radzieckich. W 1944 r. miasto zniszczono w walkach o przyczółek nad Wisłą. Po wojnie miasto rozwijało się dzięki wydobyciu fosforytów; kopalnię zamknięto w 1970 r.
Obecnie Annopol jest dużym ośrodkiem przeładunku zboża z Wyżyny Lubelskiej do spławu Wisłą. Rozwinął się tu drobny przemysł: metalowy, zakłady mechaniczne przemysłu chemicznego. Miasto jest miejscem przecięcia kilku ważnych szlaków komunikacyjnych.
Zabytkowym obiektem na terenie miasta jest kościół drewniany z 1740 r.
W Annopolu w I poł. XX w. odkryte zostały stanowiska paleolityczne, neolityczne, z epoki brązu i epoki wpływów rzymskich.
Na terenie gminy działa 10 szkół podstawowych, jedno gimnazjum i jedna szkoła średnia.
Zabytkowym obiektem na terenie miasta jest kościół drewniany z 1740 r.
W Annopolu w I poł. XX w. odkryte zostały stanowiska paleolityczne, neolityczne, z epoki brązu i epoki wpływów rzymskich.
Na terenie gminy działa 10 szkół podstawowych, jedno gimnazjum i jedna szkoła średnia.